Ma daoulagad entanet n'o deus mui a zaeloù Deut eo, siwazh ! an devezh ma rankan dilezel Lec'h kaer ma bugaleaj, ma bro, kaer Breiz-Izel ! Keno dit, ma zi balan, kuzhet barzh an draonienn, Tachenn c'hlaz war behini, bugel, e c'hoarien ; Gwez ivin ker bodennek, e disheol ar beure E-pad tommder an hañvoù e kousken da greisteiz |
Mon
cur est fêlé par la force de mes angoisses Au
revoir, ma maison de genêts, cachée dans la vallée |
|